Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Υπάρχουν Έλληνες;

Η διαπίστωσή μου για τη χθεσινή ημέρα είναι ότι έπαψαν να υπάρχουν έλληνες. Αρχίζω να πιστεύω ότι οι έλληνες αποτελούν μια μικρή ομάδα ανθρώπων στη κοινωνία μας. Που το βασίζω αυτό; Σε μερικά πολύ απλά γεγονότα. Το ΠΑΜΕ είχε εξαγγείλει περικύκλωση της βουλής. Με μια βόλτα που έκανα γύρω από τη βουλή μπόρεσα να δω τις μονάδες καταστολής στην απόλυτη ηρεμία, διαδηλωτές να υπάρχουν μόνο μπροστά από τη βουλή, το ΠΑΜΕ να προστατεύει τη βουλή και να μην επιτρέπει σε κανέναν να περάσει. Κανένα άλλο κίνημα δεν είχε δικαίωμα να βρεθεί μπροστά στη βουλή. Το ΚΚΕ προσπάθησε να καπελώσει τη χθεσινή συγκέντρωση, προσπάθησε να βουτήξει ψηφουλάκια ενώ έπαιξε το παιχνίδι της κυβέρνησης πάρα πολύ καλά. Όσο για τους ¨αναρχικούς¨ που δεν είναι ιδεολόγοι αναρχικοί αλλά μερικοί μπάχαλοι χουλιγκάνοι καθοδηγητές με μερικά πιτσιρίκια άμυαλα, πωρωμένα και με βαθύτατο μίσος για τη κοινωνία (σε αυτό ευθυνόμαστε όλοι) να κάνουν τις γνωστές ανούσιες προβοκάτσιες τους και το ξύλο μεταξύ ¨αριστερών¨ και ¨αναρχικών¨ να μην έχει τελειωμό. Η αστυνομία να κρατά μια παθητική στάση (ούτως ή άλλος τη δουλειά των ΜΑΤ χθες ανέλαβε το ΠΑΜΕ), ασφαλίτες να βρίσκονται ανάμεσα στους διαδηλωτές και να κάνουν τα γνωστά, η χρυσή αυγή να έχει γεμίσει τον τόπο με φειγ βολάν προσπαθώντας κι αυτή να αρπάξει ψήφους και οπαδούς θα έλεγα μέσα από μια τέτοια κατάσταση, ο απλός κόσμος να μη ξέρει τι να κάνει, οι κοιμισμένοι ίσως και βολεμένοι να κάθονται στις καφετέριες ή να κάθονται μπροστά στις τηλεοράσεις και να καταριούνται, να βρίζουνε αλλά στη τελική να μένουν άπραγοι και μέσα στη βουλή να ψηφίζεται εν τέλει με άδεια πλατεία Συντάγματος άλλο ένα νομοσχέδιο που το βασικό του πρόβλημα δεν είναι τόσο τα μέτρα που θα πάρουν αλλά ότι αυτά τα μέτρα παίρνονται χωρίς σχεδιασμό με σκοπό να εξαθλιώσουν το λαό, να ξεπουλήσουν τη χώρα και να μας οδηγήσουν στην πλήρη διάλυση οικονομική αλλά κυρίως κοινωνική - ηθική. Οι κομματικοί και ιδεολογικοί στρατοί μεταφορικά και κυριολεκτικά οδήγησαν τη χώρα εδώ που βρίσκεται. Απέναντι από αυτούς τους στρατούς δεν έχει ακόμη υψωθεί το ανάστημα των ΕΛΛΗΝΩΝ. Δεν μπόρεσε τη Τουρκική κατοχή 400 ετών να αλλοιώσει το DNA του έλληνα, δε μπόρεσε η βάρβαρη κατοχή των Ναζί, δε μπόρεσε η χούντα του 67’ αλλά τα κατάφερε η μεταπολίτευση των τελευταίων 37 ετών, τα ΜΜΕ μέσω της δύναμης που έχει η καταραμένη η τηλεόραση και η για πολλούς σωτήρια ευρωπαϊκή ένωση που μας έβαλε στο δυτικό κόσμο και στο δυτικό πολιτισμό της Coca Cola, της Nike, της Siemens, των πολυεθνικών εταιριών, των σύγχρονων αμυντικών εξοπλισμών, των ¨ποιοτικών προγραμμάτων τηλεόρασης¨, του διεθνισμού και όλων αυτών των μεγάλων αλλαγών που έφερε η συμμετοχή μας στην ΕΕ. Κάποιοι λένε πως η ΕΕ έριξε λεφτά στην Ελλάδα απλά εμείς δε τα εκμεταλλευτήκαμε σωστά. Αδελφοί μου, θεωρείτε ότι οι ευρωπαίοι και οι δανειστές μας ήταν χαζοί; Πιστεύεται ειλικρινά ότι δε γνώριζαν το που πήγαιναν τα λεφτά και τι γινόταν στην Ελλάδα; Μας είχαν τόση εμπιστοσύνη που μας πέταγαν από τον ουρανό ευρωπαϊκά κονδύλια; Όχι. Το σχέδιο ήταν μελετημένο και μακροπρόθεσμο δημιούργησαν εκείνες τις προϋποθέσεις κυρίως στο πολιτικό σκηνικό της χώρας ώστε να διαβρώσουν τη συνείδηση του λαού, να ανοίξουν μια αγορά και ένα εμπορικό κέντρο όπως η Ελλάδα, να αναστείλουν τη παραγωγή της χώρας μέσω της αστυφιλίας και του μοντέλου του σύγχρονου τρόπου ζωής που προβαλλόταν και συνεχίζεται να προβάλετε με αποτέλεσμα τη μείωση της αγροτικής παραγωγής, των βιομηχανιών και των βιοτεχνιών, κάναμε έργα μη παραγωγικά όπως δρόμους, γήπεδα (ολυμπιακοί αγώνες) και προγράμματα επιχορήγησης ¨επιχειρηματιών¨ όπου άνοιγε ο κάθε ένας ένα μαγαζάκι, όμως το μαγαζί πρέπει κάτι να πουλάει, παραγωγή η χώρα μας δεν είχε οπότε τα προϊόντα θα πρέπει να εισαχθούν από το εξωτερικό. Τι ποιο εύκολο να εισάγεις προϊόντα από τους δανειστές σου; Κυρίως με το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα τα πράγματα έγιναν πολύ εύκολα. Τώρα όμως το σχέδιο έφθασε στο τέλος του. Πέτυχαν το σκοπό τους και περνούν στο επόμενο επίπεδο. Φθηνά εργατικά χέρια για τις ευρωπαϊκές εταιρίες. Πολύ σύντομα η Ελλάδα θα είναι ένας παράδεισος για τις πολυεθνικές. Θα γίνουμε η Κίνα της δύσης. Οι επενδύσεις στο τέλος θα φέρουν το κράτος και τον επιχειρηματικό κόσμο σε ανάπτυξη και θα υπάρξει και πάλι μείωση της ανεργίας. Θα το δείτε θα περάσουμε σε θετικό πρόσημο στον τομέα της ανάπτυξης σε λιγότερο από 3 χρόνια, αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα επανέλθει και το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα. Εμείς θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε σε συνθήκες μεσαίωνα με μισθούς πείνας για να μπορέσουμε να αποπληρώσουμε το μεγάλο μας ¨χρέος¨, (εξάλλου μετά τη ψήφιση του χθεσινού νομοσχεδίου έχουν καταργηθεί και επίσημα όλα τα εργασιακά δικαιώματα). Θα μας κάνουν και μερικά ¨δωράκια¨ για να το βουλώνουμε και όλα καλά. Αυτή είναι η πρόβλεψή μου για τα επόμενα χρόνια αλλά μάντης δεν είμαι. Μπορεί οι Έλληνες να με εκπλήξουν ευχάριστα ανατρέποντας για άλλη μια φορά τα δεδομένα ακόμη και με ακραία βία αν χρειασθεί. Όμως για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να υπάρχουν Έλληνες. Υπάρχουν ΕΛΛΗΝΕΣ;

ΥΓ: Για το νεκρό διαδηλωτή δε μπορώ να πω τίποτα άλλο εκτός από το να εκφράσω τη λύπη μου…

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται . Είναι στάσιμη!!!

«Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις τοιαύτας: α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντες κοχλιάριον βυθίζωσι τούτον εις την χύτραν του προϋπολογισμού. β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον ζητούν επί παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον. γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχουν κοχλιάριον ούτε ζητούν τοιούτον, αλλά είναι επιφορτισμένοι να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος τους».
Εμμανουήλ Ροΐδης

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Οι Έλληνες πληρώνουν την κρίση με την υγεία τους


Τη στιγμή που οι οικονομικές απαιτήσεις της χώρας αυξάνονται και γίνονται περικοπές ακόμα και στον τομέα της υγείας, αυξάνονται τα κρούσματα AIDS, οι χρήστες ναρκωτικών αλλά οι απόπειρες αυτοκτονίες.
Οι Έλληνες όπως σημειώνει σε ρεπορτάζ του ο Guardian, πληρώνουν την οικονομική κρίση με την υγεία τους, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή αφού δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν για φάρμακα και νοσηλεία.
Οι δύο αρθρογράφοι αναφέρουν την εμπειρία που είχαν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός στις 4 τα ξημερώματα με τους ασθενείς να σχηματίζουν μια ατελείωτη ουρά.
"Ο Δρ. Σαμάρκος εργάζεται ασταμάτητα 14 ώρες, ενώ οι ασθενείς τον πολιορκούν, λέγοντάς του πως δεν έχουν να πληρώσουν τις εξετάσεις και τα φάρμακα που τους χορηγεί", αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα.
Μάλιστα, το δημοσίευμα αναφέρει το παράδειγμα ενός διαβητικού άνδρα, ο οποίος ενώ εξετάστηκε πριν από μέρες, δεν ακολούθησε την απαιτούμενη αγωγή καθώς δεν μπορεί να αντεπεξέλθει οικονομικά.
"Όταν βλέπεις ένα διαβητικό να μη μπορεί να αγοράσει ινσουλίνη, ξέρεις ότι πρόκειται  να πεθάνει", λέει ο γιατρός, προσθέτοντας πως δεν υπάρχει καμία υποδομή για να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους.
"Το σύστημα έχει αποτύχει να εξυπηρετήσει τους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη", τονίζει.
Παράλληλα, ο Guardian αναφέρεται σε μια μελέτη που δημοσιεύεται στην βρετανική ιατρική επιθεώρηση Lancet.
Σύμφωνα με τη μελέτη, την οποία υπογράφει ο ελληνικής καταγωγής Αλέξανδρος Κεντικελένης του τμήματος κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, και ο καθηγητής Μάρτιν ΜακΚι, οι Έλληνες χάνουν την πρόσβαση στις υπηρεσίες περίθαλψης και αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό HIV και από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
Η εν λόγω μελέτη προειδοποιεί για μια ενδεχόμενη ελληνική τραγωδία, υπογραμμίζοντας τη δραματική επιδείνωση της υγείας των Ελλήνων και μια υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών λόγω της οικονομικής πίεσης.
Οι συντάκτες της μελέτης βασίστηκαν σε στοιχεία από την ελληνική κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες πηγές, ενώ επικαλούνται και ανεπίσημα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο ελληνικό Κοινοβούλιο από το υπουργείο Υγείας, βάσει των οποίων οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 25% το 2010 σε σχέση με το 2009 και κατά 40% το πρώτο εξάμηνο του 2011 σε σχέση με το ίδιο διάστημα του προηγούμενου έτους.
"Υπάρχουν σημάδια ότι η υγεία έχει επιδεινωθεί, ιδιαίτερα στις ευπαθείς ομάδες", αναφέρουν οι επιστήμονες, προσθέτοντας πως υπήρξε αύξηση 14% των Ελλήνων που δηλώνουν πως η υγεία τους είναι σε "κακή κατάσταση" ή "πάρα πολύ κακή" μεταξύ του 2007 και 2009.
Μεταξύ άλλων, στα τέλη του 2010 υπήρξε κατακόρυφη αύξηση των μολύνσεων από τον ιό HIV, ενώ οι προβλέψεις δείχνουν ότι το 2011 θα υπάρξει επιπλέον αύξηση των κρουσμάτων κατά 52%.
Παράλληλα, έχει αυξηθεί η βία ενώ οι ανθρωποκτονίες και οι ληστείες έχουν διπλασιαστεί τη χρονική περίοδο 2007 με 2009. Κατά το ίδιο διάστημα μειώθηκε κατά περίπου 40% ο αριθμός των δικαιούχων επιδομάτων πρόνοιας εξαιτίας των περικοπών.
"Γενικά η εικόνα της υγείας των Ελλήνων είναι ανησυχητική", καταλήγουν οι ειδικοί.
Βρετανία: Απλήρωτα νοσήλια από Έλληνες ασθενείς
Απλήρωτους λογαριασμούς άφησαν Έλληνες ασθενείς που νοσηλεύτηκαν ιδιωτικά στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο "Κινγκς Κολλετζ", αναφέρει άλλο δημοσίευμα, αυτή τη φορά από την εφημερίδα του Λονδίνου "Evening Standard".
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, Έλληνες, που νοσηλεύτηκαν κυρίως για ασθένειες ήπατος και για μεταμοσχεύσεις, άφησαν απλήρωτους λογαριασμούς, ύψους 1.900.000 λίρες.
Η διεύθυνση του νοσοκομείου, αναφέρει η εφημερίδα, έχει αρχίσει δικαστικές ενέργειες για να διεκδικήσει τις οφειλές και -όπως δήλωσε εκπρόσωπός της, έχει ξεκινήσει η διαδικασία για να εισπράξει ένα μέρος του οφειλομένου ποσού, περίπου 500.000 λίρες.
Στο παρελθόν το Ελληνικό Γενικό Προξενείο στο Λονδίνο μεσολαβούσε για να δίνει εγγυήσεις και να πληρώνει τα έξοδα νοσηλείας στα αγγλικά νοσοκομεία, Ελλήνων ασθενών που είχαν έγκριση από ελληνικούς δημοσίους οργανισμούς. Τώρα η διαδικασία  αυτή, όπως και το Προξενείο, έχουν καταργηθεί

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Η χαμένη τιμή του χλιδόφτωχου - Μεγάλες Αλήθειες 1000%...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΞΕΒΑΝΗ


Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ».


Χειρότερο απ το βλέμμα ενός δαρμένου σκύλου είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου σαν δαρμένου σκύλου. Το βλέμμα του φόβου που δεν τον φιλτράρει η λογική, που δεν τον αναιρεί καμιά ελπίδα. Δεν υπάρχει χειρότερος φόβος απ τον αόριστο φόβο. Δεν ξέρεις τι πρέπει να φοβάσαι και καταλήγεις να φοβάσαι τα πάντα. Λίγο πριν απ το τέλος, φοβάσαι τον φόβο σου και καταλήγεις να φοβάσαι τον εαυτό σου.


Γέμισαν οι δρόμοι τέτοια βλέμματα. Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι πρέπει να φοβούνται, σαν τα σκυλιά που περιμένουν το χτύπημα. Πού πάμε; Τι θα μας συμβεί; Κανένας δεν μπορεί ν απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι κακό θα συμβεί; Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι; Θ αναγκαστούμε να ζήσουμε με λιγότερα; Η τηλεόραση 52 ιντσών δεν θα προσφέρει καμιά απόλαυση; Θ αναγκαστούμε να ψάχνουμε στα σκουπίδια; Θα είμαστε υποχρεωμένοι να πίνουμε ρετσίνα με τον γείτονα που δεν γνωρίζουμε καν, όπως σ εκείνες τις ταινίες με τον Ρίζο και τη Βλαχοπούλου; Υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει η πόρτα και να είναι ο διπλανός που ζητάει ένα λεμόνι; Ποιο απ όλα είναι το δικό μας σενάριο;


Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών Πανεπιστημίων και της κομματικής συναλλαγής; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ’ αναγκαστεί ο Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο Βενιζέλος αδύνατος; Ποια, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε;


Υπάρχουν πολλά που θα χάσουμε, αλλά δεν ξέρω αν είναι αυτά που δικαιούμαστε και πολύ περισσότερο αυτά που χρειαζόμαστε. Στη γειτονιά μου θα κλείσουν τα 7 καταστήματα μανικιούρ-πεντικιούρ και τα 6 κομμωτήρια και θα μείνει μόνο ο ένας φούρνος που θα πουλάει είδος ανάγκης: ψωμί. Οι κυρίες θα πάψουν να ισορροπούν επικίνδυνα πάνω σε αφόρετες γόβες και τεχνητές επιθυμίες. Οι τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια. Ο Ρέμος δεν θα βρίσκει κανέναν να του ρίξει δυο γαρύφαλλα. Η Φιλιππινέζα δεν θ αναθρέφει πια τα παιδιά. Οι σύγχρονες μανάδες ίσως δεν θ αναφωνούν «δεν αντέχω», γιατί θ ανακαλύψουν τη σημασία και της λέξης και της αντοχής. Τα παιδιά μας, όταν βγάζουν με 10 το λύκειο, θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες επιστήμονες με το αζημίωτο.


Ίσως χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο όπως σε όλη την Ευρώπη, για να επικοινωνούμε και όχι για να εξευτελιζόμαστε. Το «ουάου» θα πάψει να είναι το υποκατάστατο του οργασμού στις κουβέντες που ψάχνουν την επιβεβαίωση της ανοησίας. Μπορεί να ψάξουμε περισσότερο τον πραγματικό οργασμό, μαζί με τους κανονικούς ανθρώπους που θα μας κάνουν να τους εκτιμάμε. Θ αρχίσουμε να αξιολογούμε ποιος είναι ικανός και χρήσιμος και όχι αναγνωρίσιμος. Οι μανάδες δεν θα ζητάνε αυτόγραφο από την Τζούλια για τις κόρες τους.


Πιο πολύ, νομίζω, θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο «εγώ» που επιμένει να μας αξιολογεί και να μας συγκρίνει με βάση τις πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και τις κακόγουστες καρό ταπετσαρίες που φοράμε επειδή γράφουν Burberry. Μπορεί να μη θέλουμε πια να γίνουμε πλούσιοι, αλλά ουσιαστικοί. Μπορεί ίσως και ν αγαπηθούμε περισσότερο, ανακαλύπτοντας τη συλλογικότητα και το ενδιαφέρον για μια ζωή που είναι κοινή. Οι επιπόλαιοι θα ξαναγίνουν επιπόλαιοι και δεν θα είναι πια τρέντι.


Οι αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια. Και οι Ουκρανές, που έτρωγαν τις ψεύτικες επιδοτήσεις, στα σπίτια τους. Στα καφενεία των χωριών θα συζητάνε ξανά ποιο παιδί πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε ριάλιτι. Οι DJs, οι image makers, οι κουρείς σκύλων, ίσως χρειαστεί να βρουν μια άλλη δουλειά.


Το σύστημα της αξιολόγησής μας θ αλλάξει και ίσως απαιτήσουμε πραγματικά να τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν. Παρουσία μας, πάντα. Ίσως δεν ξαναψηφίσουμε εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν τη θέση. Και ίσως καταλάβουμε πως τα κοράκια του εξτρεμιστικού καπιταλισμού, που φαίνονταν καναρίνια μέσα από τα κουστούμια και τις τηλεοράσεις, ήταν αυτοί που μας εξαπάτησαν την ώρα που ζαλιζόμασταν με Johnnie Black. Ίσως ψάξουμε για μια πιο δίκαια ζωή, χωρίς να μετράμε την απόδοση δίκιου με τη σύγκριση τραπεζικών λογαριασμών.


Μπορεί ξαφνικά οι καλλιτέχνες ν αρχίσουν να παράγουν κι αυτοί, πατώντας σε αυτό που είναι ζωή και όχι στις κρατικές επιδοτήσεις, σαν να πουλάνε βαμβάκι, και στις δημόσιες σχέσεις.


Δεν είμαι σίγουρος πως όλα αυτά είναι κακά. Ναι, θα υπάρξουν χιλιάδες άνεργοι. Θα χτυπηθεί το Δημόσιο. Αυτό που βρίζουμε όλοι πως είναι αντιπαραγωγικό, μας ταλαιπωρεί και δεν μας εξυπηρετεί. Θ απολυθούν κάποιοι απ αυτούς που μπήκαν με ρουσφέτι, γλείψιμο, αναξιοπρέπεια. Τα επαρχιακά μουσεία της χώρας δεν θα έχουν δέκα κηπουρούς, θα καταργηθούν οι «Οργανισμοί Αναξιοπαθούντων Κορασίδων» και οι «Πολιτιστικοί σύλλογοι για τη σουρεαλιστική προσέγγιση της ζωής του Λάμπρου Κατσώνη». Οι ανύπαντρες κόρες αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα. Και όσες απ αυτές είναι επώνυμες δεν θα είναι «κατά του γάμου από άποψη», για να παίρνουν το επίδομα.


Φοβάμαι, όπως όλοι. Αλλά θέλω και να συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη σαπίλα. Που βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμένο του εαυτό, Δικαιοσύνη την ατιμωρησία του κι ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό. Φοβάμαι. Γι αυτό θέλω να τελειώνουμε.

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Οικονομική κρίση και 17 λόγοι που μου αρέσει

  1. Μου αρέσει που όταν λέω για αύξηση στο αφεντικό μου δε με αγριοκοιτάζει αλλά λιώνει στα γέλια. Άσε που έδιωξε κάνα δυο που δε μου άρεσε η μούρη τους.
  2. Μου αρέσει που πολλοί φίλοι μου μετανάστευσαν για καλύτερο μέλλον, γιατί θα έχω extra προορισμούς διακοπών στο εξωτερικό. Άσε που όλο και κάτι θα στέλνουν τις γιορτές.
  3. Μου αρέσει που ακρίβυνε η βενζίνη και είναι απλησίαστη, και κουνάω λιγότερο το αμάξι γιατί αυτό σημαίνει ότι θα το έχω για περισσότερα χρόνια, κάνω καλό στην καρδιά μου και είμαι και πολύ μούρη όταν προτείνω σε φίλους να πάμε τσάρκα με το αμάξι στην εθνική. Άσε που όταν πάμε για μπάνιο το καλοκαίρι τσοντάρουν πια όλοι για βενζίνη ενώ παλιά κάναν τον κινέζο.
  4. Μου αρέσει που τα καφενεία έχουν γεμίσει άνεργους επιστήμονες με 2 μεταπτυχιακά. Πλέον πας για ουζάκι και αντί για μπάλα συζητάς για μαύρες τρύπες τουλάχιστον.
  5. Επιπλέον για τις γκόμενες, είσαι σίγουρος πια 100% ότι δε σε θέλει για τα λεφτά σου.
  6. Μου αρέσει που ο κουλουρτζής έξω από τα μπουζούκια έχει πιο πολύ δουλειά από τη λουλουδού μέσα στα μπουζούκια.
  7. Μου αρέσει ο καφές που κερδίζω στο τάβλι με φιλαράκια αποτελεί το 2%του μισθού μου που σημαίνει ότι σε 50 παρτίδες έχω βγάλει ένα μισθό.
  8. Μου αρέσει που θα κόψουν τα επιδόματα. Δεν άντεχα να περιμένω σε ουρές όρθιος.
  9. Μου αρέσει που το μέλλον της χώρας είναι αβέβαιο, γιατί σε όλους μας έλειπε λίγο πολύ η περιπέτεια στη ζωή μας.
  10. Μου αρέσει που μπορώ να έχω κατάθλιψη ελεύθερα. Παλιά μου τα είχαν πρήξει όλοι "Τι σου λείπει ρε μαλάκα ; Τη δουλειά σου την έχεις, το αμαξάκι σου, τι άλλο θες ;"
  11. Μου αρέσει που στο σούπερ μάρκετ σπάνια περιμένεις πια τον μπροστά να χτυπήσει 2 καρότσια ψώνια, και αν πέσεις σε τέτοιον, του λες να σε καλέσει και σένα στο πάρτι.
  12. Μου αρέσει που βλέπω αυτούς που αποταμίευαν τόσα χρόνια, να χάνουν τα λεφτά τους, γιατί νιώθω καλύτερα που εγώ τα χάλαγα πάντα μέχρι τελευταίο ευρώ και τώρα από "σπάταλος" έγινα "προνοητικός" γιατί τουλάχιστον πρόλαβα και τα χάρηκα.
  13. Μου αρέσει που γίνονται πιο πολλοί πολιτικοί γάμοι, γιατί σε αυτούς τουλάχιστον δε χρεώνουν για τους πολυέλαιους.
  14. Μου αρέσει που την έχουν δει ξαφνικά όλοι οικολόγοι, και καλά ότι κάνουν οικονομία γιατί προστατεύουν το περιβάλλον.
  15. Μου αρέσει που λένε ότι θα ξαναγυρίσουμε στη δραχμή, γιατί επιτέλους θα ξοδέψω τις δραχμές που είχα φυλάξει για ενθύμιο και μου έσπαγαν τα νεύρα όταν δεν είχα μία και υπολόγιζα ότι αντιστοιχούν σε 60-70 ευρώ αλλά δεν τις άλλαζε πια η τράπεζα.
  16. Μου αρέσει που αν πω ότι δουλεύω 2 φορές τη βδομάδα με κοιτούν με συμπάθεια και μου λένε κουράγιο, ενώ πιο παλιά σκεφτόντουσαν "Ρε τον τεμπέλη"..
Μου αρέσει που θα έχω και γω μία ιστορία πόνου και δυστυχίας να λέω στις επόμενες γενιές για το παρελθόν της χώρας, όπως εμείς ακούγαμε για χούντα και κατοχή. Αλλιώς θα με πέρναγαν για πολύ φλώρο.

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Συγκλονιστικά σκίτσα σε ρεαλιστικά σενάρια