"Σκέψεις ενός οπαδού..."

Είμαι οργανωμένος οπαδός την τελευταία 14ετία.
Ξεκινώντας την "οπαδική μου πορεία" πάντα νόμιζα (στα 17 μου χρόνια τότε), ότι ο αντίπαλος οπαδός είναι εχθρός με όλη στη σημασία της λέξης και σε όλα τα επίπεδα της.
Πλέον τα χρόνια έχουν περάσει, κοντεύω τα 30 πιά, έχω δει πολλά άσχημα πράγματα στα μάτια μου όλα αυτά τα χρόνια.
Δεν είναι το ότι αγαπώ την...
ομάδα μου λιγότερο.
Δεν είναι ότι δεν θέλω να πηγαίνω στο γήπεδο και φυσικά δεν είναι ότι θέλω να κλείσουν οι σύνδεσμοι κτλ.
Χωρίς να θέλω να προσβάλλω κανέναν, και βέβαια χωρίς να θέλω να το παίξω κάποιος, θα ήθελα να πω 1-2 πραγματάκια που περνάνε απο το μυαλό μου.Είναι μεγάλο λάθος, για εμάς τους οπαδούς (ανεξαρτήτως ομάδος) να έχουμε όλη τη καλή πρόθεση να κάνουμε τα πάντα για την ομάδα μας (και πιστέψτε με μερικοί, οι οπαδοί έχουν όλη την καλή πρόθεση) και αυτή η αγάπη να εκφράζεται τόσο λάθος...
Δεν αγαπάς την ομάδα σου περισσότερο χτυπώντας έναν άλλον οπαδό της αντίπαλης ομάδας.
Βέβαια και εγώ πιο πιτσιρικάς τα έχω κάνει αυτά, ευτυχώς όμως όχι σε γενικευμένα επισόδεια.
Είναι λάθος για τους οπαδούς στα πέταλα να κάνουν πολλές φορές να τους βρίζει όλο το γήπεδο.
Υποτίθεται ότι είναι το πιο ζωντανό κομμάτι της κερκίδας και θα έπρεπε όλο το γήπεδο να χαζεύει κάθε ενέργεια τους και να παρασύρεται απο τα τραγούδια τους.
Φέρνω σαν παράδειγμα τη χωρογραφία της Θύρας 7 στον προχθεσινό αγώνα του Ολυμπιακού.
Ποιος δεν θέλει τέτοια ατμόσφαιρα στα Ελληνικά γήπεδα;
Δυστυχώς όμως τέτοια δεν γίνονται συχνά και οι περισσότεροι τα έχουν (και όχι άδικα) με τους οργανωμένους.
Η απαγόρευση μετακινήσεων δεν είναι λύση.
Δεν είναι πιο έξυπνος ο Χρυσοχοΐδης απο την Fifa, και να έχει βρει τον τρόπο να μην υπάρχει βία στα γήπεδα.
Μου φαίνεται πολύ χαζό να μην μπορώ να πάω να δω την ομάδα μου στη Κρήτη για παράδειγμα, αλλά να μπορώ να πάω να τη δω πχ στο Μιλάνο.
Η βία στα γήπεδα θα υπάρχει έστω και αν απαγορευτεί η είσοδος στον οποιονδήποτε.
Είναι απλό: Γιατί σε εκδρομές που έχω πάει στην Ελλάδα να έχω ταξιδέψει σε πούλμαν με φθορές απο πέτρες ας πούμε, ενώ στο εξωτερικό να κάνω τα ψώνια μου και να κυκλοφορώ σα να είμαι στη γειτονιά μου;
Είναι θέμα παιδείας.
Δεν έχουμε ποδοσφαιρική αλλά ούτε οπαδική παιδεία.
Αν αυτό κάποια στιγμή αλλάξει, όλοι εμείς οι ποδοσφαιρόφιλοι, ίσως ξαναδούμε αυτή την όμορφα δυναμιτισμένη ατμόσφαιρα που πλέον έχουμε ξεχάσει..."

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
http://troktiko.blogspot.com/2010/02/blog-post_5075.html


Share on Facebook